Μια από τις συνέπειες της ασταμάτητης ανόδου και επιρροής της
ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ προς τον Ελληνικό Λαό είναι αναμφισβήτητα και η ένωση
όλων των συστημικών πολιτικών δυνάμεων εναντίον του «κοινού εχθρού».
Όλες
οι πτυχές και οι φορείς του εγχώριου πολιτικού φάσματος ξεχνούν τις
επιμέρους διαφορές τους, για να επικεντρωθούν στον βασικό τους στόχο που
είναι η ανακοπή της ραγδαίας και ανεξέλεγκτης ενδυνάμωσης της
ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Φαίνεται, όμως, ότι κάποιοι ελάχιστοι τρέφουν ορισμένες
αμφιβολίες γι΄αυτό, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για να επισημανθεί
το τεράστιο μέγεθος του προβλήματος. Έτσι, στην «Εφημερίδα των
Συντακτών» υπάρχει δημοσιευμένο ένα άρθρο κάποιου Αλέξανδρου Καζαμία, «επίκουρου καθηγητή Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Coventry», όπως αυτοπαρουσιάζεται, υπό τον «ανησυχητικό» τίτλο «Η εσφαλμένη εκτίμηση του φασιστικού κινδύνου από τον ΣΥΡΙΖΑ».
Ο… ανησυχών καθηγητής κάνει μια «επίθεση φιλίας» προς τον ΣΥΡΙΖΑ,
τον οποίο συμβουλεύει ότι το δίπολο «καλοί αριστεροί» - «κακοί
μνημονιακοί» είναι εσφαλμένο, διότι το ζητούμενο είναι η απομόνωση του «φασιστικού κινδύνου».
Θεωρεί ότι η ταύτιση, την οποία προσπαθεί να κάνει το ροζ συνονθύλευμα,
της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ με την «ενιαία παράταξη του δικομματισμού», οδηγεί σε
επικίνδυνες ατραπούς, καθώς κλείνει τις διόδους επικοινωνίας με τα
κόμματα της συγκυβέρνησης και, όπως χαρακτηριστικά γράφει, «καταργεί
κάθε δυνατότητα σύναψης συμμαχιών με την Κεντροαριστερά, στο πρότυπο
του Λαϊκού Μετώπου, για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπισή της».
Κάνοντας μια σύντομη ιστορική αναδρομή ο αρθρογράφος αναφέρεται στα
λάθη της Κομιντέρν (Κομμουνιστικής Διεθνούς) κατά την περίοδο
του Μεσοπολέμου, τα οποία κατά την γνώμη του δυνάμωσαν το Γερμανικό
Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα. Με αναφορές στον μαρξιστή διανοούμενο Νίκο
Πουλαντζά ο εν λόγω καθηγητής επισημαίνει την λανθασμένη προσέγγιση του
ΣΥΡΙΖΑ γύρω από την αντιμετώπιση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Θεωρεί ότι «ο
ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να αντιδρά με απίστευτη ελαφρότητα μπροστά στα
εφιαλτικά ποσοστά του νεοναζιστικού κόμματος στις δημοσκοπήσεις».
Και παρότι τον συγκρίνει στην συνέχεια επειδή «χιλιάδες μέλη του
συγκροτούν σήμερα τα ισχυρότερα δίκτυα αντιφασιστικής αλληλεγγύης στην
κοινωνία των πολιτών, παρέχοντας σημαντική προστασία στη δημοκρατία και
τους θεσμούς της», όπως παραδέχεται αμέσως μετά, «η φάση αυτή, όπως απεδείχθη τον τελευταίο χρόνο, δεν αρκεί για να ανακόψει την άνοδο της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ». Για να φτάσει «στο ζουμί» της όλης υπόθεσης στο τέλος του άρθρου, όπου λέει τα εξής: «Ενδεχομένως
κάποιοι να αντιτείνουν ότι η πιθανότητα μιας φασιστικής κυβέρνησης στην
Ελλάδα είναι ανύπαρκτη. Ωστόσο, πόσο αδιάφορος μπορεί να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ
απέναντι στο ενδεχόμενο μιας δικής του μελλοντικής κυβέρνησης με τη Χρυσή Αυγή στο ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης;
Αρκεί να μην ξεχνά κανείς πόσο εύκολα ο ίδιος αναδείχτηκε στο ρόλο
αυτό, εξοβελίζοντας το πάλαι ποτέ πανίσχυρο ΠΑΣΟΚ, μόλις προσέγγισε το
17% των ψήφων στις πρώτες εκλογές του 2012».
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν ο Αλέξανδρος Καζαμίας έχει… μαντικές ικανότητες ή όχι.
Διαβλέπει, όμως, πολύ καθαρά το άμεσο πολιτικό μέλλον και υποστηρίζει
ξεκάθαρα και δυνατά, αυτό που οι άλλοι έντρομοι λένε από μέσα τους. Ότι,
δηλαδή, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι εν δυνάμει δεύτερο κόμμα, και θα κατέχει
στην επόμενη βουλή τον ρόλο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης! Όμως,
θεωρούμε ότι αδίκως ανησυχεί ο συγκεκριμένος «αντιφασίστας». Κάνει το
λάθος να προσεγγίζει τον ΣΥΡΙΖΑ ως έναν Επαναστατικό, Λαϊκό, Ανεξάρτητο
πολιτικό φορέα, ο οποίος δεν ελέγχεται από συγκεκριμένα συμφέροντα.
Ξεχνάει (;) ότι το συγκεκριμένο μόρφωμα δεν έχει ενιαία ιδεολογική
σκέψη, ούτε ξεκάθαρη πολιτική γραμμή. Ότι αποτελεί ένα σκορποχώρι
αντικρουόμενων ανθελληνικών, αντιλαϊκών και αντιφυσικών απόψεων, όπου η
«κοινή συνιστώσα», η οποία τους ενώνει είναι
ο άκρατος εθνομηδενισμός και η απίστευτη πείνα για τα προνόμια της
εξουσίας (εξ ού και ο επιτυχημένος χαρακτηρισμός «λιγούρια»). Ότι έχει
αποκτήσει ήδη την ανοχή, αν όχι τη συμπάθεια, των κεφαλαιοκρατών και
ενός μεγάλου μέρους των συστημικών ΜΜΕ.
Αν διατηρήσει την ψυχραιμία του και δει με νηφάλιο τρόπο την
πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα ο Καζαμίας θα κάνει κι άλλες
επιτυχημένες… προβλέψεις για το μέλλον. Θα δει την συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ,
ή και με το ΠΑΣΟΚ, αν χρειαστεί και πάλι τριπλέτα για τη νέα
συγκυβέρνηση, κάτι το οποίο ήδη έχει ψιθυριστεί από αρκετούς το
τελευταίο χρονικό διάστημα. Η ανάγκη διατήρησης του φαντάσματος
της μεταπολίτευσης, έστω και σε εντελώς σαπισμένη μορφή και δομή, είναι
μια αναγκαιότητα που θα υπερπηδήσει τα όποια εμπόδια προκύψουν. Η
γιγάντωση του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος θα κάμψει και την παραμικρή
αντίσταση σε θέματα «αρχών» και «ιδεών» και ο συνασπισμός του
«συνταγματικού τόξου» θα αποκτήσει πλέον θεσμικό ρόλο, μορφή και
χαρακτήρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως ένα αριστερό γρανάζι του συστήματος, ως το
«αποσμητικό» στην τουαλέτα του καθεστώτος, θα δώσει τα διαπιστευτήριά
του αδιαμαρτύρητα, ως πειθήνιο όργανο, όταν χρειαστεί. Η υπεράσπιση του
μεταπολιτευτικού τερατουργήματος θα αποκαλύψει ταυτόχρονα και τις νέες
πολιτικές τερατογενέσεις που θα απαιτηθούν για τον σκοπό αυτό.
Γιώργος Μάστορας
xryshaygh.com
