Στην πρωτεύουσα της Τουρκιάς, Άγκυρα, βρέθηκε χτες η Αλέκα Παπαρήγα, για να πάρει μέρος και να απευθύνει χαιρετισμό σε εκδήλωση που διοργάνωσε το Κ.Κ. Τουρκίας, με σύνθημα «Ο σοσιαλισμός θα νικήσει».
Το τουρκικό Κ.Κ. παραδόξως ήταν πάντοτε νόμιμο στην Τουρκία, για το λόγο ότι μονίμως υποστήριζε με ανθελληνική λύσσα τις επιδιώξεις του βαθέως τουρκικού κράτους (μικρασιατική καταστροφή, Αττίλας στην Κύπρο κ.λπ.), ενώ μέσω του Λιβανελί, που έκανε κοινές συναυλίες με τον σημερινό… ζητωπατριώτη Μίκη Θεοδωράκη, πρωτοστάτησε στις εκδηλώσεις για την περιβόητη ελληνο-τουρκική «φιλία». Με την ευκαιρία, αντιγράφουμε από κουρδική ιστοσελίδα το ρόλο του Κ.Κ. Τουρκίας κατά την εξέγερση των Κούρδων:
«Το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας πέτυχε να καταδικαστεί η κουρδική εξέγερση στην Γ’ Διεθνή. Συγχρόνως, παρ’ όλο που η εξέγερση είχε επεκταθεί σε μεγάλα τμήματα της χώρας, όχι μόνο δεν υποστηρίχθηκε από κανέναν στο εξωτερικό, αλλά ήταν η Τουρκία αυτή που βρήκε υποστηρικτές στην κατάπνιξή αυτής της εξέγερσης τις Μεγάλες Δυνάμεις.
Το 1927-30, ήρθε η σειρά του μεγάλου ξεσηκωμού του Αραράτ (Agri). Ήταν η πλέον οργανωμένη και πολιτικοποιημένη εξέγερση στην ιστορία του κουρδικού λαού. Η κουρδική οργάνωση Χουιμπούν (Hoybun) με έδρα στον Λίβανο έστειλε για να οργανώσει την εξέγερση τον Ιχσάν Νουρί Πασά – πρώην στρατηγό του οθωμανικού στρατού που είχε αυτομολήσει μετά τη διάλυση της Αυτοκρατορίας με το στράτευμά του στη Συρία. Τη βραχύβια περίοδο ελευθερίας που ακολούθησε στο βουνό του Αραράτ λειτούργησαν σχολεία πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ιδρύθηκε τυπογραφείο και με τη βοήθεια της πρώην Σοβιετικής Ένωσης εγκαταστάθηκε σύστημα επικοινωνίας μέσω ασυρμάτου.
Όταν το τουρκικό κράτος κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να τα βγάλει πέρα μόνο του, αποφάσισε να συνεργαστεί με το Ιράν. Την ίδια ώρα, η βοήθεια προς τους εξεγερθέντες προερχόταν κυρίως από το ονομαζόμενο «Κόκκινο Κουρδιστάν» (σημερινό Λατζίν) – περιοχή που είχε διακηρυχθεί αυτόνομη μετά την Επανάσταση των Μπολσεβίκων το 1917. Ο Κεμάλ έπεισε τον Στάλιν, που θεωρούσε την κεμαλική επανάσταση αντί-ιμπεριαλιστική, να διαλύσει το Κόκκινο Κουρδιστάν και οι Κούρδοι απομονώθηκαν.»
Όλα αυτά βεβαίως είναι… ψιλά γράμματα για την Αλέκα του… προλεταριακού διεθνισμού!
xryshaygh.wordpress.com
