Και έτσι, ένας άνθρωπος του συστήματος, ένας προβοκάτορας και παράφρονας εργολάβος του, παρουσιάζεται ως ακροδεξιός εγκληματίας. «Βολεύει» η όλη υπόθεση, ως πάτημα για την εξαπόλυση διωγμών κατά όσων αποκλίνουν από το σύστημα και τους «μεσαίους χώρους» του.
Τι μας λένε οι άσχετοι και «πρόθυμοι»
Ο τύπος λοιπόν, ήταν χωμένος σε περίεργα κυκλώματα. Σε μυητικές αδελφότητες… Αυτές που κυβερνούν, που κρατούν τα ηνία, που οργιάζουν στο παρασκήνιο, στήνοντας το προσκήνιο. «Ακροδεξιός» μας λένε για τον δράστη!
Μια ερώτηση για τα ανόητα παπαγαλάκια του συστήματος: πόσους «ακροδεξιούς» έχουν δει, οι οποίοι να τάσσονται μαχητικά υπέρ του Ισραήλ και να είναι υπέρμαχοι των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων, όπως ο Νορβηγός; Αλήθεια, γιατί τόση προσπάθεια εκ μέρους του συστήματος να σβηστούν οι συγκεκριμένες αναφορές του κατά της λεγόμενης «ομοφοβίας»;
Για την ιστορία, καταγράφουμε τις αναφορές του στα αγγλικά, όπως αυτές αναδύονται στο διαδίκτυο: «we have to ensure that we influence other culturally conservatives to take our anti-racist pro-homosexual, pro-Israeli line of thought. When this direction has been taken we can take it to the next level»
(«Πρέπει να βεβαιωθούμε ότι επηρεάζουμε άλλους πολιτισμικά συντηρητικούς να υιοθετήσουν την αντιρατσιστική υπέρ των ομοφυλοφίλων και υπέρ του Ισραήλ γραμμή σκέψης. Όταν αυτή η κατεύθυνση επιτευχθεί, περνάμε στο επόμενο επίπεδο», είναι η μετάφραση).
Και άλλος Πιμ Φόρτουιν, αυτός με δολοφονικές τάσεις, προέκυψε στην Ευρώπη…
Χέρι-χέρι σιωνιστές και ναΐτες…
Οι ναϊτικές & τεκτονικές αναφορές του νεοταξίτη δράστη, φορέα της αμερικανικής φιλοσιωνιστικής και δήθεν «χριστιανικής» δογματικής αντίληψης, δεν μας εκπλήσσουν. Δεν λογίζεται χριστιανός όποιος αφαιρεί ζωές. Τελεία και παύλα. Αυτό είναι παραπάνω από κατανοητό τοις πάσι στον πολιτισμένο κόσμο.
Εδώ όμως, ερχόμαστε και σε ένα άλλο θέμα, για το οποίο οι άγιοι πατέρες μας φωνάζουν εδώ και αιώνες: η Χριστιανοσύνη της Δύσης, έχει εδώ και πολλούς αιώνες ξεφύγει από το δρόμο του Χριστού. Οι Ναΐτες, ήταν οι λεγόμενοι «δήμιοι του Χριστού». Με αυτή την περιγραφή εξωράισαν την εικόνα των Ναϊτών και τους απάλλασσε από το βαρύ αμάρτημα του φόνου η ρωμαιοκαθολική εκκλησία. Απόκλιση από όλες τις διδαχές, αίρεση… Υπενθυμίζουμε εδώ ότι το Τάγμα βρισκόταν υπό την άμεση δικαιοδοσία του Πάπα.
Διαβάστε τώρα, για να συνειδητοποιήσετε την εγγύτητα με το σιωνισμό: «Η μεγάλη αύξηση της περιουσίας του [Τάγματος] συνδυάσθηκε επίσης και με την ανάπτυξη ενός πολύπλοκου για την εποχή τραπεζικού συστήματος με έδρα το Παρίσι, αν και το εκκλησιαστικό δίκαιο απαγόρευε στους Χριστιανούς την τοκογλυφία. Τα δυτικοευρωπαϊκά πιστωτικά ιδρύματα, σύμφωνα με τους ιστορικούς, γεννήθηκαν και αναπτύχθηκαν από Εβραίους που δάνειζαν με τόκο και από κοινοπραξίες της Ιταλίας. Στην πραγματικότητα όμως οι δραστηριότητες των προαναφερθέντων ήταν ασήμαντες μπροστά σ’ εκείνες του Τάγματος. Οι Εβραίοι επιτρέπονταν να εισπράττουν μέχρι 43% τόκο, ενώ οι Ναΐτες μέχρι 60%... Στην Αγγλία, οι Ναΐτες ήταν ταυτόχρονα και φοροεισπράκτορες για λογαριασμό του Πάπα και του στέμματος. Ενός στέμματος που ήταν διαρκώς χρεωμένο σ’ αυτούς». Τι σας θυμίζουν όλα αυτά; Εμείς όμως, έχουμε μια απορία: πως ήταν και είναι δυνατόν οι Ναΐτες ιππότες, μοναχοί κατά τα άλλα που ορκίζονταν πίστη στις αρχές του μοναχισμού, να ζουν κοσμικά και να συναλλάσσονται με τους λαϊκούς κατά τον τρόπο που το έκαναν; Και τι σχέση έχουν όλα αυτά με την Πίστη;
Ναΐτες και αργότερα μασόνοι
Οι Ναΐτες κατηγορήθηκαν για «σεξουαλική διαφθορά, ομοφυλοφιλία, καταχρήσεις, βεβήλωση του ιερού συμβόλου του σταυρού, αποκήρυξη του Χριστού ως ψευδοπροφήτη, παιδοκτονίες, μαγεία».
Προσέξτε τώρα, για να καταλάβετε με τι έχουμε να κάνουμε από τότε: «Οι Ναΐτες λάτρευαν επίσης μια περίεργη θεότητα με τη μορφή γενειοφόρου κομμένης κεφαλής. Το όνομα αυτής Μπαφομέτ. Από την αρχή οι ιππότες του Ναού υπηρετούσαν δύο δοξασίες. Η μία ήταν κρυμμένη από όλους, εκτός από τους αρχηγούς και ορισμένα έμπιστα μέλη. Η άλλη, που αναφερόταν και ακολουθούνταν δημόσια σαν πρόσχημα, συμμορφώνονταν με τους κανονισμούς της εκκλησίας. Η αποκατάσταση της εσωτερικής παράδοσης και η δημιουργία μιας οικουμενικής αιώνιας θρησκείας που να ενώνει τους ανθρώπους αντί να τους χωρίζει ήταν το ζητούμενο. Επηρεασμένοι από τους Αλβιγήνους ή Καθαρούς, τους Γνωστικούς και άλλες παραδόσεις, οι Ναΐτες δέχθηκαν επίσης επιρροές από την πίστη των επίσημων εχθρών τους των Αράβων».
Η φρίκη της αίρεσης
«Μπαφομέτ θεωρείται από κάποιους μελετητές παραφθορά του ονόματος του προφήτη Μωάμεθ. Σύμφωνα με τον Λεβί, ο Μπαφομέτ θα έπρεπε να προφέρεται καμπαλιστικά ανάποδα και αποτελείται από τρεις συντμήσεις ΤΕΜ.ΟΗΡ.ΑΒ (Baphomet), ‘ο πατέρας του ναού της παγκόσμιας ειρήνης μεταξύ των ανθρώπων’ (Templi omnium hominum pacis abbas). Ο Μπαφομέτ έχει κεφαλή τράγου ή μάλλον σύνθετη μεταξύ τράγου, ταύρου και γαιδάρου. Συμβολίζει την ευθύνη της ύλης και δηλώνει ότι πρέπει να τιμωρούνται μόνο τα λάθη που προέρχονται από τις αδυναμίες του φυσικού σώματος. Έχει ανθρώπινα χέρια που δείχνουν την αγιότητα της εργασίας και γυναικεία στήθη για να δοξάσει τη μητρότητα. Η μητρότητα και η εργασία είναι απαραίτητα στοιχεία για την πρόοδο της ανθρωπότητας.
Ο Μπαφομέτ παραπέμπει στο θεό της φύσης Πάνα, το όνομα του οποίου σημαίνει το ‘Ολον. Σύμφωνα με τον μελετητή φον Χάμμερ το όνομα Μπαφομέτ σημαίνει ‘βάπτισμα’ ή ‘μύηση στη σοφία’ από τις ελληνικές λέξεις βαφή και μήτις».
(Διαβάστε και αυτό για τον Μπαφομέτ http://www.elora.gr/portal/orthodoxy/6--/2693--------l--r)
«Άργησε» πολύ ο Πάπας
Είχαν λοιπόν ξεφύγει κατά πολύ από το χριστιανικό πλαίσιο ΟΙ Ναΐτες, εξοργίζοντας ακόμα και αυτόν τον Πάπα, ο οποίος προσπάθησε να τους εξολοθρεύσει. Κι όμως, τα δείγματα γραφής υπήρχαν από πριν, για τις «τάσεις» των Σταυροφόρων, που κάποτε δεν δίστασαν να βεβηλώσουν την Πόλη μας και την Αγιά Σοφιά. Και μπορεί αυτό που θα δείτε να προηγήθηκε της σύστασης των Ναϊτών, όμως είναι ενδεικτικό «προθέσεων» και δεν απέχει πολύ από αυτό που συνέβη προ ημερών στη Νορβηγία:
«Το 1098 μ.Χ. η μικρή πόλη της Μ. Ανατολής Maarrat an Numan καταλήφθηκε από κανίβαλους. Μια αναφορά του γεγονότος που σώζεται ακόμη και σήμερα λέγει: ‘Στο Maarrat οι στρατιώτες έβραζαν ειδωλολάτρες ενήλικες μέσα σε κατσαρόλες μαγειρέματος, παλούκωναν παιδιά και τα έψηναν…’ Αυτοί οι κανίβαλοι ήταν χριστιανοί που είχαν περπατήσει 3.000 μίλια για να σώσουν την Ιερουσαλήμ στο όνομα του Ιησού»…
Η επίθεση κατά των Ναϊτών
Το Τάγμα των Ναϊτών, διαλύθηκε επίσημα με παπική βούλα του Κλήμη του Ε’ στις 22 Μαρτίου 1312. Δύο χρόνια αργότερα, το Μάρτιο του 1314, ο Μέγας Μάγιστρος του Τάγματος Ζακ ντε Μολέ θανατώθηκε επάνω στην πυρά στο νησάκι Ιλ ντε λα Σιτέ του Σηκουάνα.
Στην παπική Ad Provinam της 2ης Μαΐου 1314, διαβάζουμε: «Πριν λίγο καιρό, υποβιβάσαμε οριστικά το Τάγμα των Ναϊτών της Ιερουσαλήμ εξαιτίας τρομερών πράξεων, που δεν μπορούμε να αναφέρουμε, του αρχηγού των αδελφών και άλλων ανθρώπων του Τάγματος σε όλα τα μέρη του κόσμου. Αυτοί οι άνθρωποι διέπραξαν ανήθικα λάθη και εγκλήματα με διαφθορά. Κηλιδώθηκαν και λερώθηκαν. Διατηρούμε τη σιωπή ως προς τις λεπτομέρειες, γιατί είναι λυπηρές και ακάθαρτες. Με την έγκριση του Ιερού Συμβουλίου διαλύσαμε το θεσμό του Τάγματος, το ένδυμα και όνομά του, όχι χωρίς πίκρα στην καρδιά. Δεν το κάναμε με οριστική καταδίκη, γιατί αυτό θα ήταν παράνομο σύμφωνα με τις έρευνες και τις διαδικασίες που έγιναν κάτω από την εποπτεία και την τάξη των αποστόλων. Εκδώσαμε μια αυστηρή απαγόρευση, ότι κανείς στο εξής δεν θα εισχωρούσε στο Τάγμα ή θα φορούσε το ένδυμά τους ή θα προσπαθούσε να φερθεί σαν Ναΐτης».
Σημειώνουμε ότι οι κατάρες του κατά του Πάπα Κλήμη Ε’ και του βασιλιά Φίλιππου Δ’ της Γαλλίας, «έπιασαν». Και οι δύο πέθαναν σε σύντομο χρονικό διάστημα, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει. Επίσης, αργότερα καταβλήθηκε μεγάλη προσπάθεια από πολλούς, για να «καθαρίσει» το όνομα του Ζακ Ντε Μολέ. Οι Ναΐτες, ακόμα και σήμερα προσπαθούν να αποκαταστήσουν το όνομά τους και να θεωρηθούν και πάλι από το Βατικανό, χριστιανικό ιπποτικό Τάγμα. Χρειάζονται το ιδρυτικό, το fons honorum, το ιδρυτικό, γιατί χωρίς αυτό είναι μετέωροι, δεν υφίστανται…
Είναι εδώ…
Κι όμως, επιβίωσαν. Οι επίγονοι των Ναϊτών, οι τέκτονες, συνεχίζουν το κοινωνικά διαβρωτικό έργο. Η εξάπλωση των ιδεών του Λούθηρου και του προτεσταντισμού, ήταν σε πρώτη φάση μια «εκδίκηση» όσων συνηγορούσαν υπέρ της ελευθερίας έκφρασης και συνείδησης, ενώ οι τέκτονες και δη οι Γάλλοι, θεωρούν ότι η Γαλλική Επανάσταση και οι διακηρύξεις υπέρ των δικαιωμάτων του ανθρώπου και κατά των πάσης φύσεων δεσποτισμών (βλέπε θέσεις του Νορβηγού μακελάρη), αποτελούν μια συνέχεια των αντιλήψεων των Ναϊτών.
Και όλοι αυτοί σήμερα, κρατούν τις τύχες της ανθρωπότητας στα χέρια τους. Αλλά, ας μη παρουσιάζουν και τον κάθε παράφρονα ως εχθρό τους, ειδικά όταν οι ιδέες του πηγάζουν από το θεωρητικό οπλοστάσιο της Νέας Τάξης Πραγμάτων και του σιωνισμού.
