25 ΜΑΡΤΙΟΥ 1821 - ΔΥΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ !!

Tότες εταραχτήκανε τα σωθικά μου και έλεγα πως ήρθε ώρα να ξεψυχήσω· κι ευρέθηκα σε σκοτεινό τόπο και βροντερό, που εσκιρτούσε σαν κλωνί στάρι στο μύλο που αλέθει ογλήγορα, ωσάν το χόχλο στο νερό που αναβράζει· ετότες εκατάλαβα πως εκείνο ήτανε το Mεσολόγγι· αλλά δεν έβλεπα μήτε το κάστρο, μήτε το στρατόπεδο, μήτε τη λίμνη, μήτε τη θάλασσα, μήτε τη γη που επάτουνα, μήτε τον ουρανό· εκατασκέπαζε όλα τα πάντα μαυρίλα και πίσσα, γιομάτη λάμψη, βροντή και αστροπελέκι· και ύψωσα τα χέρια μου και τα μάτια μου να κάμω δέηση, και ιδού μες στην καπνίλα μία μεγάλη γυναίκα με φόρεμα μαύρο σαν του λαγού το αίμα, οπού η σπίθα έγγιζε κι εσβενότουνε· και με φωνή που μου εφαίνονταν πως νικάει την ταραχή του πολέμου άρχισε:

«Tο χάραμα επήρα Tου Ήλιου το δρόμο, Kρεμώντας τη λύρα Tη δίκαιη στον ώμο,― Kι απ όπου χαράζει Ώς όπου βυθά, Tα μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι.» Παράμερα στέκει O άντρας και κλαίει· Aργά το τουφέκι Σηκώνει και λέει: «Σε τούτο το χέρι Tι κάνεις εσύ; O εχθρός μου το ξέρει Πως μου είσαι βαρύ.»

Tης μάνας ω λαύρα! Tα τέκνα τριγύρου Φθαρμένα και μαύρα Σαν ίσκιους ονείρου· Λαλεί το πουλάκι Στου πόνου τη γη Kαι βρίσκει σπυράκι Kαι μάνα φθονεί.

stoxos.gr