Σας μεταφέρω ίσως το καλύτερο σχόλιο που έχει γίνει μέχρι σήμερα για τις ανασκαφές της Αμφίπολης, από μια φίλη μου στο facebook την Ηλέκτρα Καλλέργη και νομίζω ότι αξίζει να δημοσιευτεί:
“Είναι ίσως ένα εθνικό μας ελάττωμα ή μήπως η άμυνά μας απέναντι στη μιζέρια των καιρών; Αποτελεί μια μορφή ψυχοθεραπείας η αναπόληση περασμένων μεγαλείων. Πάντα οι Έλληνες συντρέχαμε για βοήθεια στο ένδοξο παρελθόν μας που μας γέμιζε υπερηφάνεια, επειδή το παρόν είναι ζοφερό και το μέλλον δυσοίωνο.
Ψάχνουμε ελπίδα στους τάφους και τα επιτεύγματα των προγόνων μας. Καιρός όμως ο νεοέλληνας ραγιάς, να μετατραπεί σε νέο Έλληνα, άνθρωπο ελεύθερο και δημιουργικό και ν’ αφήσει τους νεκρούς στην ησυχία τους.
Να δημιουργήσει ο ίδιος, να φτιάξει τη δική του ιστορία, ώστε να μην ντρέπονται για κείνον οι απόγονοί του αλλά να αισθάνονται υπερήφανοι. Άλλωστε είναι προδήλως φανερό ότι ο τυχόν νεκρός της Αμφίπολης δεν είχε καμία διάθεση να τον ανακαλύψουν οι απελπισμένοι απόγονοί του.
Γι’ αυτό και οχύρωσε τόσο καλά το σπίτι του, για να μην δέχεται ενοχλητικές επισκέψεις.
Ό,τι συντελείται εδώ και χρόνια στην Ελλάδα, στους αρχαίους τάφους και στην Αμφίπολη δεν είναι τίποτε άλλο παρά σύληση νεκρών με τη σφραγίδα του κράτους και τη βοήθεια ξένων αρχαιοκαπήλων για το κέρδος και για μικροκομματικούς και μίζερους λόγους. Δεν γνωρίζω αν θα βρουν μέσα εκεί το …λέπι της γοργόνας, το εσώρουχο της Ολυμπιάδας ή το σανδάλι κάποιου ρωμαίου στρατιώτη. Αυτό όμως που σίγουρα θα ανακαλύψουν είναι τα… φάσκελα των αρχαίων νεκρών μας προς τους νεοέλληνες ραγιάδες απογόνους τους.
Όσο για τον Αλέξανδρο τον Μέγα, που ήταν πάντα διορατικός, φρόντισε να ζήσει και να ταφεί πολύ μακριά από τη χώρα μας, για να έχει την ησυχία του.
Ας σεβαστούμε λοιπόν τους αρχαίους νεκρούς, όποιοι κι αν είναι, όπως θέλουμε οι άλλοι να σέβονται τους δικούς μας πρόσφατους νεκρούς και να μην ασελγούν στους τάφους τους. Ας μιμηθούμε σε κάτι τους αρχαίους μας προγόνους. Αυτοί τουλάχιστον σέβονταν τους νεκρούς ακόμα και των αντιπάλων τους…”
Άγγελος Ακρίτας
ethnikismosblog.wordpress.com
