Όλη η Ελλάδα σε πενθεί μα πιο πολύ η Κρήτη
που έχασε τον σταυραητό απο τον Ψηλορείτη
Εις στους αιθερες σκόρπισε το ακριβό σου σώμα
τη δόξα και την αντρειά δεν την σκεπάζει χώμα
Στου Μάη τις 23 του 2006
ένα παιχνίδι άδικο η μοίρα σου χε παίξει
Μαχώμενος στους ουρανούς ηρωικέ Χανιώτη
έπνιξες στα βαθιά νερά την ακριβή σου νιότη
Στάσου διαβάτη κοίταξε τον αητό της Κρήτης
που φώλιασε στην Κάρπαθο απ' τα βουνά της Κρήτης
Πάντα πετά πολύ ψηλά την Κρήτη ν' αγναντεύει
βρέχεται μες στο πέλαγος και κείνο γαληνεύει
Στον ουρανό στη θάλασσα στη σκέψη στην καρδιά μας
όπου κι αν είναι το κορμί θα ναι η ψυχή κοντά μας
Η μάνα Κρήτη δεν ξεχνά πάντα θα σου θυμάται
γιατί αντρειωμένου θάνατος, θάνατος δε λογάται
Στον ουρανό ψηλά η ψυχή στη θάλασσα το σώμα
αητός που ναι περήφανος δεν το πατεί το χώμα
Η Κρήτη είναι περήφανη και θα σ αναστοράται
και στις επόμενες γενιές για σένα θα διηγάται
Στην Κάρπαθο στον ουρανό μάχεται δροσουλίτης
ο Ηλιάκης ο Κωστής ο Ίκαρος τση Κρήτης
Αναδακρυώνουν τα βουνά κι αναριγά η Κρήτη
έκαμα και στην Κάρπαθο κοπέλι δροσουλίτη
Ο Κρητικός το αίμα του το έχει για μελάνι
για της πατρίδας την τιμή υπογραφή να βάνει
Μια μαντινάδα Κρητική πάντα θα σας θυμίζει
την τόλμη και την αρετή θάνατος δεν αγγίζει
Τη λάμψη σου σταυραητέ κι ο ήλιος τη ζηλεύει
κι ενώ ανατέλει γελαστός θλιμένος βασιλεύει
Με την ελιά στο ράμφος σου επέτας αητέ μου
σαν περιστέρι που μισά τις μπάλες του πολέμου
Στον γαλανόλευκο ουρανό έμεινες της Καρπάθου
της ιστορίας δίδαγμα για τις γενιές που θα ρθουν
Ήλιος λαμπρός στου ουρανού την αγκαλιά θα μείνεις
για να φωτίζεις των λαών το δρόμο της ειρήνης
Όπως της Κρήτης λεβεντιές μα πουθενά δεν είδα
χαλάλισες τα νειάτα σου ήρωα στην πατρίδα
Όλοι θα σε θυμούμαστε όσα περάσουν χρόνια
και τούτο το μικρό νησί θα σε τιμά αιώνια
Τιμή μας η ανεμόεσα να ναι ο υγρός σου τάφος
ακοίμητε μας αητέ με το περίσσειο πάθος
Γιε της λεβεντογέννας μας θα μείνεις στον αιώνα
γιατί έπεσες μαχώμενος σε ιερό αγώνα
Ψηλά βουνά Καρπάθικα χαίρεστε μη λυπάστε
αδούλωτα κι απάτητα ήθελα πάντα να στε
Κι εσείς πουλιά Καρπάθικα όπου ψηλοπετάτε
δώσετε χαιρετίσματα στην Κρήτη σαν περνάτε
Πάντα στη μάχη ο αετός παίζει με την καρδιά του
για δεν αντέχει να θωρεί σπασμένα τα φτερά του
Επέταξες στον ουρανό στη θάλασσα εκοιμήθεις
φάρος εγίνηκες λαμπρός στον τόπο που γεννήθεις
Το κλάμα δεν με συγκινεί το δάκρυ δε μ αρέσει
μόνο η δόξα και η τιμή να κολυμπώ στη μέση
Διαβάτη που θα ακροσταθείς μπροστά στον αδριάντα
μην κλαις γιατί αυτή η γη ήρωες βγάζει πάντα
Σαν αδερφές κι οι δυο μαζί η Κάρπαθος κι η Κρήτη
τιμούνε τον περήφανο αητό του ψηλορείτη
Πάντα ψηλά τση λευτεριάς θα ναι το μπαϊράκι
όσο υπάρχουν ήρωες ωσάν τον Ηλιάκη
Το σώμα σου δεν χάθηκε μόνο νερό έχει γίνει
κι όπου ανάψει μια φωτιά πολέμου τηνε σβήνει
Κι αν σπάσανε στην Κάρπαθο αητέ μου τα φτερά σου
μας άφησες κληρονομιά τη φλόγα της καρδιάς σου
Στον ουρανό στην Κάρπαθο φωλιά χει η δόξα χτίσει
κι ο μαδαρίτης ο αητός ήρθε να κατοικήσει
Μην κλαίτε τον σταυραητό που τα φτερά χει χάσει
με τσι φτερούγες τση ψυχής στη δόξα έχει φτάσει
Ποια μαύρη μοίρα ζήλεψε αητέ το πέταγμά σου
κι είπε στον ήλιο τον καυτό να λιώσει τα φτερά σου
Εις στης Καρπάθου την κορφή κλαίει ένα γεράκι
για το χαμό του σταυραητού του Κώστα Ηλιάκη
Ήλιος Ηλιάκη Κωσταντή σου πρέπει στο κεφάλι
να γίνει η θάλασσα ουρανός για να πετάξεις πάλι
Δεν τους αγγίζει θάνατος τους αητούς της Κρήτης
μα κι αν πεθάνουν πάλι ζουν μέσα στη θύμηση της
Ένας αητός περήφανος την Κάρπαθο στολίζει
του Ηλιάκη η ψυχή είναι που σεριανίζει
Αν κάτεχε-νε ο φωνιάς ήρωα θα σε κάμει
θα θελε-νε στη θέση σου εκείνος να ποθάνει
Άγγελος είσαι του ουρανού τση θάλασσας δελφίνι
κι η μνήμη σου παντοτινή κι αθάνατη θα μείνει
Δε φτάνω εγώ τόσο ψηλά να σε δαφνοστολίσω
μα το λιγότερο μπορώ μπρος σου να γονατίσω
Τση Κρήτης την υπογραφή στην Κάρπαθο την είδα
ήταν τα γράμματα χρυσά και μαύρη η σελίδα
Αυτός που κάθεται επαέ μάχη δεν έχει χάσει
μόνο πως εσταμάτησε λίγο να ξαποστάσει
Αετομάνα μην χολιάς μη στάξεις άλλο δάκρυ
ο γιος σου αιώνια θα πετά το Αιγαίο απ άκρη σ άκρη
Της αντρειωσύνης Ίκαρε αθάνατε ακρίτη
στην Κάρπαθο η θυσία σου η δόξα σου στην Κρήτη
Αθάνατος!!!
xryshaygh.com
