Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου
Θα το επαναλάβουμε για μια ακόμη φορά, με το φόβο να γίνουμε κοινότυποι. Αν υπήρχε το παραμικρό αποδεικτικό στοιχείο, να προέκυπτε η παραμικρή αξιόπιστη μαρτυρία η δίκη των έγκλειστων Εθνικιστών θα είχε γίνει και θα είχε ολοκληρωθεί μέσα στο 2013.
Γιατί;
Διότι οι δεσμοί μεταξύ μας δεν είναι συμφέροντος, δούναι και λαβείν ή ωφελιμιστικοί, αλλά ιδεολογικοί. Διότι δεν μας διαπνέει καιροσκοπισμός ή ιδιοτέλεια, αλλά ένα κοινό καθήκον και ένα όραμα που επιζητούμε να υλοποιήσουμε. Διότι δεν μας παρακινούν χαμερπή ένστικτα, όπως η εξατομίκευση, τα μικροοφέλη και η φιλαυτία, αλλά η συλλογικότητα και το κοινό συμφέρον.
Η Πίστη, ο Σεβασμός, η Υπερηφάνεια και πάνω απ όλα η λατρεία μας προς την Πατρίδα και τη Φυλή και η βαθειά Ιστορική συνείδηση, μας χαλυβδώνουν και μας κάνουν ανυποχώρητους και αδιαπραγμάτευτους, απέναντι σε οποιοδήποτε που μας επιβουλεύεται ή δρα προς βλάβη μας.
Η κρατική και η παρακρατική τρομοκρατία, όχι μόνο δεν μας αποδυνάμωσαν, αλλά τουναντίον μας έκαναν ισχυρότερους και λυσσαλέα αποφασισμένους, να επιτελέσουμε τον Ιστορικό ρόλο του Κινήματος, που δεν είναι άλλος από την απελευθέρωση της Πατρίδας και την Αναγέννηση του Ελληνισμού.
Όλα τα ανωτέρω βλέπουν και εισπράττουν οι ψηφοφόροι μας, μαζί μ’ ένα καθαρό βλέμμα και συνειδητοποιούν ότι μόνο με την Χρυσή Αυγή, αυτός ο Τόπος θα μπορέσει να σπάσει τα δεσμά του και να προχωρήσει Εμπρός.
Φυσικά εν μέσω δυσχερειών και βασάνων, αλλά με το κεφάλι ψηλά και το όραμα της Νίκης να ίπταται.
Και είναι νομοτελειακά βέβαιο, ότι θα επιτύχουμε, διότι το μόνο ρητό που δεν επιδέχεται εξαίρεσης είναι ένα. « Ο Τολμών Νικά». Κάτι που με υπερηφάνεια φέραμε για αρκετούς μήνες στο μανίκι μας οι περισσότεροι από εμάς, όταν υπηρετούσαμε τη στρατιωτική μας θητεία.
Θα δώσουμε τη μάχη για την πρόοδο και την ευημερία, μαζί με τον Λαό μας, όχι από τα μπαλκόνια και από τα γραφεία, όχι ως πνευματική ελίτ ή κομματική πρωτοπορία, αλλά δίπλα του σε απόσταση αναπνοής, στους αγρούς, στα μονάδες εκτροφής οικόσιτων ζώων, στις φάμπρικες, στα ναυπηγεία, στον αλιευτικό στόλο, στις πλατφόρμες και στα μεταλλεία εκμετάλλευσης του ορυκτού μας πλούτου, στα πανεπιστήμια, στα σχολεία, στα νοσοκομεία. Κανένας πλέον Έλληνας δεν θα είναι μόνος ή αβοήθητος. Μαζί θα προχωρήσουμε και μαζί θα οικοδομήσουμε την νέα Ελλάδα, αυτή του Κοινωνικού Εθνικισμού.
Αλλά ακόμη και εάν οι εχθροί της προσπάθειάς μας φανούν ισχυρότεροι και ο Μεγαλοδύναμος αποφασίσει να υποφέρουμε, μαζί με το Λαό θα βιώσουμε και τα δεινά, αλλά με την ικανοποίηση ότι δώσαμε τον Αγώνα μας και συνεχίζουμε ν’ αγωνιζόμαστε μέχρις εσχάτων.
ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ
