Είναι πολλές οι φορές που φτάνεις στο σημείο να λες, καλά, έχει τόσο πολύ υποχωρήσει η εθνική μνήμη, ξεχνάμε τόσο εύκολα τι τράβηξαν οι προηγούμενες γενιές, κλείνουμε τα μάτια στις σχεδόν καθημερινές ωμές απειλές των απέναντι κατά της εθνικής μας κυριαρχίας, λησμονούμε, για να μην πω διαγράφουμε, τη συνεχιζόμενη κατοχή της Βόρειας Κύπρου μας, δεν βλέπουμε την άλωση που μεθοδικά επιχειρείται στη Θράκη κι αν δεν ξυπνήσει γρήγορα η Αθήνα τα δάκρυα δεν θα είναι καθόλου μακριά;
Γιατί τα λέμε αυτά; θα διερωτηθείτε. Ας όψεται ο γνωστός και με διεθνή φήμη τενόρος μας Μάριος Φραγκούλης.
Το περασμένο Σάββατο...
έδωσε μια συναυλία στην Άγκυρα προς τιμήν, λέει, της προεδρίας της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση -άγνωστο ποιος πλήρωσε τα έξοδα- και κατά την παραμονή του εκεί ο κ. Φραγκούλης έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα «Ζαμάν». Και δείτε τι είπε:
«Η Κωνσταντινούπολη και τα Στενά είναι μια ενέργεια που ενώνει τις δύο ηπείρους. Πολλοί άνθρωποι θυσίασαν πολλά για να εξασφαλίσουν τα Στενά. Τώρα, δε, τα Στενά ανήκουν στον πραγματικό και δικαιολογημένο ιδιοκτήτη τους»!
Η γιαγιά του τενόρου μας λεγόταν Ευτυχία και, όπως είπε, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη και μιλούσε θαυμάσια την τουρκική γλώσσα. Και πρόσθεσε:
«Μεταβαίνοντας από την Κωνσταντινούπολη στην Ελλάδα (Κέρκυρα), γνώριζε ότι άφηνε πίσω το σπίτι της, τους φίλους της, την κουζίνα της και την πατρίδα της. Ήταν πολύ πικραμένη, όχι θυμωμένη»!
Λέξη περί Μικρασιατικής Καταστροφής, λέξη περί ξεριζωμού, λέξη για τους χιλιάδες νεκρούς, λέξη για τις λεηλασίες και τις σφαγές, λέξη για την αρπαγή των περιουσιών των Ελλήνων και της οικογένειας της γιαγιάς του. Που ούτε οργισμένη ήταν, ούτε αγανακτισμένη, ούτε τρομοκρατημένη από αυτά που είδε και έζησε… Απλώς πικραμένη…
Σήκω, γιαγιά, να δεις τον εγγονό σου… Που δεν έχει ακούσει τίποτε για το πώς εξαφανίσθηκε ο Ελληνισμός της Μικράς Ασίας, του Πόντου και…
«Λαός χωρίς μνήμη δεν έχει αύριο», Μάριε Φραγκούλη…
Το Παρόν
