Μέχρι και το 2009, ήμουν σταθερή ψηφοφόρος της ΝΔ, «βρέξει- χιονίσει», παρά τις αντιρρήσεις μου για τις θέσεις και τις πράξεις του κόμματος που ψήφιζα, οι οποίες μεγάλωναν χρόνο με το χρόνο. Τον επόμενο χρόνο, στις δημοτικές εκλογές του δήμου Αθηναίων, ανακάλυψα ότι υπήρχε ένα άλλο κόμμα που εξέφραζε πολύ καλύτερα τις θέσεις μου, η Χρυσή Αυγή. Μπορεί κάποιοι αναγνώστες να πουν ότι αργά το ανακάλυψα, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ!
Από τότε, πιστεύω-ψηφίζω Χρυσή Αυγή, κυρίως για τους παρακάτω λόγους:
1ον) Για να έρθει κάποτε η μέρα που θα μπορώ να κυκλοφορώ άφοβα στους δρόμους της πρωτεύουσας της Πατρίδας μου!
2ον) Για να πάνε επιτέλους οι κλέφτες και οι λωποδύτες που μας έφεραν σ’ αυτό το χάλι, εκεί που τους πρέπει: στη φυλακή!
3ον) Για να τελειώνουμε μια για πάντα με την ιδεολογική τρομοκρατία της αριστεράς (και της… προόδου) – την αριστεροκρατία παντού.
Δε με αφορούν, λοιπόν, κι ούτε πιστεύω πως αφορούν κανέναν άλλον πρώην ψηφοφόρο της ΝΔ, αγωνιώδεις προεκλογικές εκκλήσεις τύπου Ντόρας, που όπως διάβασα σήμερα, έγραψε
στον προσωπικό λογαριασμό της στο Twitter: «Καλώ όσους έφυγαν να πάνε στην Χρυσή Αυγή, να επιστρέψουν και να στηρίξουν υγιείς δυνάμεις για το θέμα του μεταναστευτικού».
Πρόκειται περί θράσους, αυτοί που έκαναν τη ζωή μας κόλαση, με τα Μνημόνια και τους λαθρομετανάστες, να μας καλούν να γυρίσουμε πίσω. Πάρτε το χαμπάρι: Πίσω δε γυρίζουμε – Χρυσή Αυγή ψηφίζουμε!
Μάρθα
ethnikismos.net
