Γράφει ο Αντίοχος
Μπορεί τα ΜΜΕ να προβάλουν τον κάθε… Θαθαθά, λαϊκιστή, υποκριτή και σφόδρα αντιμαρξιστή- αντιλενινιστή (εφόσον υπερασπίζεται την ιδιοκτησία…) Λαφαζάνη του ΣΥΡΙΖΑ, που αμολάει παρόλες για «Κίνημα Δεν Έχω-Δεν πληρώνω», «φόρους μόνο στην πολύ μεγάλη περιουσία», πλήρη… απαλλαγή όλων των υπολοίπων κι ότι θέλει ο λαός, αλλά δε σημαίνει πως αυτή είναι και η πραγματική θέση του συνονθυλεύματος για τη φορολογία.
Επί του θέματος, εγράφη μια πολύ εμπεριστατωμένη (και μαρξιστικώς ορθή) ανάλυση στην εφημερίδα «Εποχή», των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ Χρήστου Λάσκου και Ευκλείδη Τσακαλώτου (βουλευτή), με τον τίτλο «Επτά θέσεις για την Αριστερά και τη φορολογία». Σας μεταφέρουμε τα κυριότερα σημεία της ανάλυσης:
(Από τον «πρόλογο»): «Γι’ αυτό όσοι και ανάμεσά μας θεωρούν πως μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα σημαίνει μείωση των φόρων γενικώς ή απαλλαγή του συνόλου σχεδόν του πληθυσμού από φορολογικά βάρη δεν κατανοούν θεμελιώδη στοιχεία της κατάστασης».
(Από την Θέση 1): «Η μείωση της φορολογίας και/ή η εφαρμογή λιγότερο προοδευτικής φορολογίας (επιχειρήσεων και ατομικού εισοδήματος), στη διάρκεια των δύο δεκαετιών που προηγήθηκαν της κρίσης, στις περισσότερες χώρες του ΟΟΣΑ συνεισέφεραν καθοριστικά στην αύξηση του δημόσιου χρέους και την όξυνση των δημοσιονομικών προβλημάτων».
(Από την Θέση 2): «Η άποψη, την ίδια περίοδο, πως η μείωση της φορολογίας και/ή η εφαρμογή λιγότερο προοδευτικής φορολογίας θα βοηθούσε στη βελτίωση της παραγωγικότητας δεν υποστηρίζεται, κατά κανένα τρόπο, τόσο στην θεωρία όσο και από τα αντικειμενικά δεδομένα… Όπως και να’ χει, πάντως, τα μικροοικονομικά οφέλη από τη μείωση των φόρων είναι συνήθως εντελώς δεύτερης τάξης».
(Από την Θέση 3): «Η μείωση της φορολογίας και/ή η εφαρμογή λιγότερο προοδευτικής φορολογίας έχουν συμβάλλει τα μέγιστα στην ραγδαία άνοδο των ανισοτήτων, όπως έχει τεκμηριωθεί μέσα από την δουλειά πλείστων όσων οικονομολόγων –συχνά, κάθε άλλο παρά μαρξιστών».
(Από τη Θέση 4): «Η μείωση της φορολογίας και/ή η εφαρμογή λιγότερο προοδευτικής φορολογίας ακόμη ασκούν διαρκή πίεση στις κυβερνήσεις προκειμένου να αναλαμβάνουν όλο και περισσότερες περικοπές στις δημόσιες δαπάνες και ιδίως σε εκείνες τις δαπάνες που είναι περισσότερο χρήσιμες στους εργαζόμενους και τους φτωχούς».
(Από τη Θέση 5): «Η περικοπή φόρων αποτελεί ένα εντελώς αναποτελεσματικό εργαλείο πολιτικής κατά τη διάρκεια μιας ύφεσης».
(Από τη Θέση 6): «Η Αριστερά στην Ελλάδα θα πρέπει να επιμείνει πως η φορολογική μεταρρύθμιση και η διεύρυνση της φορολογικής βάσης είναι κατά πολύ σημαντικότερες από οποιαδήποτε συνολική μείωση φόρων… Η συμμαχία εναντίον των περικοπών του κοινωνικού κράτους δεν μπορεί να οικοδομηθεί πάνω σε μια αντι-φορολογική πλατφόρμα. Δεν μπορεί να επαναλάβει το σύμφωνο που είχαν συνομολογήσει οι κυρίαρχες τάξεις στην Ελλάδα με μεσοστρώματα στη βάση των χαμηλών φόρων, της φοροδιαφυγής, ακόμη και της πλήρους αποφυγής της φορολογίας».
(Από τη Θέση 7): «Μεσοπρόθεσμα η αριστερή στρατηγική εξαρτάται περισσότερο από ένα ισοζύγιο υψηλών φόρων –υψηλών κοινωνικών δαπανών παρά χαμηλών φόρων –χαμηλών κοινωνικών δαπανών. Αυτό προκύπτει από τη θεμελιώδη μας δέσμευση για συλλογικές λύσεις στα συλλογικά προβλήματα».
Συμπέρασμα: Κοινώς, ο ΣΥΡΙΖΑ θα μας ταράξει στους φόρους, για να κάνει «κοινωνική πολιτική». Και χωρίς να αποκλείω ότι αυτοί που έγραψαν τα παραπάνω να έχουν πραγματικά αγαθές προθέσεις, στην πράξη αυτό που θα συμβεί, είναι τα χρήματα αυτά που θα μαζευτούν για «κοινωνική πολιτική», να τα φάνε τα διάφορα λαμόγια που καραδοκούν για να πέσουν με τα μούτρα στο φαί!
ethnikismos.net
