Τι αλλάζει στον συσχετισμό δυνάμεων η έλευση των 40 M270 MLRS !!!

Μόνο ως θετική μπορεί να χαρακτηριστεί η είδηση της προμήθειας από τον Ε.Σ 40 Πολλαπλών Εκτοξευτών Πυραύλων (ΠΕΠ) M270 MLRS προερχόμενων από τα Αμερικανικά αποθέματα. Η κίνηση αυτή, αποτελεί, για να το δούμε από διπλωματικής σκοπιάς, την έμπρακτη στήριξη των Η.Π.Α στη χώρα μας, σε μια περίοδο που το ισοζύγιο της ένοπλης ισχύος ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία ανατρέπεται κάθε μέρα που περνά εις βάρος μας.

Σε καθαρά τώρα στρατιωτικό επίπεδο η σημασία της ένταξης ενός τόσου μεγάλου αριθμού αριθμού μέσων εκπομπής σημαντικού όγκου πυρός είναι αυτονόητο ότι αυξάνει σημαντικά τις δυνατότητες του Ελληνικού Στρατού και ειδικότερα του πυροβολικού στον συγκεκριμένο τομέα, παρέχοντας την αυξημένη δυνατότητα στο τελευταίο να παράσχει μαζικά πυρά ακριβείας από σχετική απόσταση.Πιο συγκεκριμένα, τα εν λόγω συστήματα, που θα αναπτυχθούν κατά πληροφορίες στη Ζώνη Ευθύνης της ΑΣΔΕΝ, θα δώσουν για πρώτη φορά στις μονάδες άμυνας των νήσων σοβαρή δυνατότητα παροχής πυρών υποστηρίξεως σε παρακείμενες νήσους, μικρονήσους και βραχονησίδες, εξασφαλίζοντας την καταστροφή των εχθρικών δυνάμεων που θα έχουν ή θα επιχειρούν να τις καταλάβουν.

 Ειδικά για τις μικρότερες νήσους, με τον περιορισμένο χώρο που δεν προσφέρει κάλυψη και απόκρυψη, η προσβολή από το μαζικό πυρ μιας πυροβολαρχίας  MLRS εγγυάται την σχεδόν πλήρη καταστροφή των εχθρικών δυνάμεων που θα το έχουν καταλάβει, αίρωντας ένα κρίσιμο ελληνικό αμυντικό μειονέκτημα και λύνοντας ένα πρόβλημα στο οποίο ο ελληνικός αμυντικός σχεδιασμός δεν είχε καταφέρει κατά την ταπεινή μας γνώμη να δώσει αξιόπιστη απάντηση. Στην πραγματικότητα δηλαδή πρόκειται για μια, ας μας επιτραπεί η έκφραση «επανάσταση» στην άμυνα του Αρχιπελάγους, δίνοντας υπόσταση στο δόγμα της αλληλοκάλυψης και αλληλουποστήριξης μεταξύ των νήσων. Επίσης ο συνδυασμός των εκτοξευτών με τακτικά βλήματα ATACMS, από τα οποία επίσης θα αποκτηθούν σύμφωνα με πληροφορίες 100 επιπλέον μονάδες, προσφέρει σοβαρές δυνατότητες προσβολής πλειάδας στόχων σε ικανό βάθος στα Μικρασιατικά παράλια. Στους τελευταίους συγκαταλέγονται εγκαταστάσεις όπως ναύσταθμοι, αεροδρόμια, συγκεντρώσεις στρατευμάτων, χώροι φόρτωσης στρατευμάτων προς εκδήλωση αποβατικής ενέργειας, σταθμοί ραντάρ, σταθμοί ανεφοδιασμού καθώς  και πολιτικές εγκαταστάσεις όπως διυλιστήρια κ.α. Αλλά και στον αγώνα εντός του πλαισίου της νήσου, η έλευση των MLRS θέτει νέα δεδομένα. 

Η μεγάλη ισχύς πυρός που διαθέτουν τα καταστούν ιδανικά για τον ρόλο της εξουδετέρωσης ( αερο )προγεφυρωμάτων , υποσχόμενα να μετατρέψουν κάθε πιθανή απόπειρα του αντιπάλου σε άδικη ( για αυτόν ) προσφορά αίματος. Πλέον το ΠΒ το νήσων από όπλο υποστήριξης μάχης , μετατρέπεται, ας μας επιτραπεί η έκφραση, σε Όπλο Κρούσης, ικανό να ανατρέψει τα επιθετικά σχέδια του αντιπάλου. Ο αριθμός των 40 μονάδων επιτρέπει τη δημιουργία 6 πλήρων πυροβολαρχιών των 6 συστήματων που θα διατεθούν λογικά στην άμυνα των 6 κύριων νήσων( Ρόδου, Λέσβου, Χίου ,Σάμου, Κω και Λήμνου ). Μάλιστα είναι βάσιμο να υποτεθεί πως για τις δύο μεγαλύτερες εξ’ αυτών (Ρόδος και Λέσβος) προβλέπεται η διάθεση ενισχυμένων πυροβολαρχιών των 8 εκτοξευτών κάτι που φυσικά υποθέτουμε με κάθε επιφύλαξη.Αν πάλι κριθεί ότι για πολιτικούς λόγους δεν είναι εφικτή η ανάπτυξη των όπλων στα νησιά, η ανάπτυξη στο μέτωπο της Θράκης αποτελεί ουσιαστικά και λογικά επιχειρησιακό μονόδρομο. 

Η τάξη ενός τόσου μεγάλου αριθμού ΠΕΠ στον ευαίσθητο χώρο της Θράκης, ενισχύει σημαντικά την άμυνα της συγκεκριμένης περιοχής. Αξίζει να αναφερθεί πως τα M270 MLRS και τα βλήματα ATACMS αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου προκειμένου να δράσουν υπό συνθήκες ανάλογες αυτών που συναντώνται σήμερα στο μέτωπο της Θράκης. Πιο συγκεκριμένα η απόστολή τους ήταν η προσβολή και εξουδετέρωση των ακολουθούντων δυνάμεων του ΣτΒ στα πλαίσια του δόγματος FOFA ( Follow-On-Forces-Attack ). Για να το πούμε πιο απλά, σε περίπτωση σύγκρουσης στην Θράκη, τα MLRS θα κληθούν να προσβάλουν όχι μόνο τις επιτιθέμενες δυνάμεις αλλά και αυτές του β’ και γ’ κλιμακίου που προσδίδουν βάθος στην επιθετική διάταξη του εχθρού. Χώροι συγκέντρωσης εχθρικών στρατευμάτων, αρμάτων και γενικότερα τεθωρακισμένων και μηχανοκίνητων δυνάμεων θα αποτελέσουν στόχους πρώτης προτεραιότητας, όπως επίσης και χώροι και υποδομές ανεφοδιασμού.

  Κατά τη γνώμη μας η προμήθεια των MLRS είναι σημαντικότερη από εκείνην της πιθανολογούμενης προμήθειας αρμάτων M1A1 Abrams. Και αυτό διότι πρόκειται στην ουσία για στρατηγικά όπλα, συνδυαζόμενα εννοείται με βλήματα ATACMS, δρώντας κατά μια έννοια ως πολλαπλασιαστές ισχύος, προσφέροντας δυσανάλογα στον αμυντικό σχεδιασμό της χώρας. Μάλιστα σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες, υπό διερεύνηση είναι η προμήθεια αριθμού εκτοξευτών και από τα Γερμανικά αποθέματα, μόνο που σε αυτήν την περίπτωση τίθεται θέμα καταβολής σεβαστού οικονομικού τιμήματος, που στην παρούσα συγκυρία η ελληνική πλευρά αδυνατεί να καταβάλλει.Πρόθεση του Ελληνικού Στρατού είναι να προχωρήσει στον εκσυγχρονισμό των υπό απόκτηση συστημάτων, καθώς επίσης και εκείνων που ήδη υπηρετούν στις τάξεις του, στο επίπεδο M-270A1. Το τελευταίο διαθέτει βελτιωμένο Σύστημα Ελέγχου Πυρός και βελτιωμένο μηχανικό σύστημα εκτοξευτή που του επιτρέπουν την βολή προηγμένου τύπου ρουκετών.

Όσο αφορά τις τελευταίες, πέραν πρόσθετων τυποποιημένων M26 και M26A1 που μεταφέρουν 644 M777 και 518 M85 με βεληνεκές αντίστοιχα 32 και 45 χιλιόμετρα, πρέπει να διερευνηθεί η δυνατότητα απόκτησης κάποιας εξελιγμένης έκδοσης ακριβείας όπως η M30 GMLRS με βεληνεκές πάνω από 60 Km και φορτίο  404 υποπυρομαχικά M85 και η M31 με μοναδιαία πολεμική κεφαλή, έκδοχο της M30 με παραπλήσια τεχνικά χαρακτηριστικά.Επίσης η Ισραηλινή αμυντική βιομηχανία έχει παρουσιάσει μια συλλογή μετατροπής μη κατευθυνόμενων ρουκετών της σειράς M26 σε κατευθυνόμενες. Το εγχείρημα έχει λάβει την ονομασία Trajectory Correction System ( T CS ) ήτοι Σύστημα Διόρθωσης Τροχιάς και υπόσχεται αξιόλογες επιδόσεις με κόστος μικρότερο των κατευθυνόμενων με GPS ρουκετών.Λύση θα μπορούσε να δώσει και η εγχώρια αμυντική βιομηχανία, που θα αναλάμβανε την ανάπτυξη μιας παρόμοιας σε λειτουργίας ρουκέτας.

 Η τουρκική πολεμική βιομηχανία το έχει ήδη πράξει, παρουσιάζοντας την κατευθυνόμενη ρουκέτα  PARS SAGE-227 F για χρήση από τα M270 MLRS που διαθέτει ο τουρκικός στρατός.Βέβαια άξιο αναφοράς είναι πως καμιά εξοπλιστική αγορά στον τομέα του Πυροβολικού Μάχης δεν μπορεί να έχει την επιθυμητή κεφαλοποίηση αν δεν συνοδευτεί από ανάλογη επένδυση στους τομείς της αναγνώρισης, της επιτήρησης και της πρόσκτησης στόχων. Είναι καιρός το ΠΒ και οι ΕΕΔ γενικότερα να αποκτήσουν την απαραίτητη υποδομή ISTAR  ώστε να μπορούν να αξιοποιήσουν στο έπακρο τις δυνατότητες που τους προσδίδουν τα σύγχρονα οπλικά συστήματα. Η απόκτηση περισσοτέρων UAV, ραντάρ αντιπυροβολικού και συστημάτων ηχοεντοπισμού στόχων, μαζί με την απόκτηση των κατάλληλων μέσων για τους ΠΑΠ αποτελεί εκ των ουκ άνευ προϋπόθεση. 

Μια ρηξικέλευθη πρόταση θα ήταν η δημιουργία οργανικής μονάδας/υπομονάδων Μακράς Αναγνώρισης Πυροβολικού που θα αναλάμβαναν την διείσδυση στα εχθρικά μετόπισθεν και την μετάδοση στοιχείων  αφορούντα την θέση των εχθρικών δυνάμεων. Αν κριθεί ότι κάτι τέτοιο είναι μη υλοποιήσιμο τότε θα έπρεπε να επιδιωχθεί η στενότερη συνεργασία με τις μονάδες των Ειδικών Δυνάμεων του Ε.Σ και πιο συγκεκριμένα με τις μοίρες καταδρομών που θα έπρεπε να αναλάβουν και  τέτοιους ρόλους. Επίσης θα έπρεπε να προωθηθεί η λεγόμενη “εσωτερική διακλαδικότητα” δηλαδή η συνεργασία ανάμεσα στα Όπλα του Ελληνικού Στρατού, ώστε τα μέσα του ενός να λειτουργούν ΚΑΙ επ’ ωφελεία των άλλων.Σε κάθε περίπτωση η είσοδος σε υπηρεσία ενός τόσου μεγάλου αριθμού μέσων εκπομπής πυρός αλλάζει τα δεδομένα στο συνεχώς επιβαρυνόμενο πεδίο της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης και θέτει νέους στόχους.  

http://defencenews.gr